Przytulić się i odejść...

Przytulić sie i odejść chce od ciebie,
nie wiem czy przytulic sie moge bo wtedy trudniej mi jest odejsc,
nie wiem jak mam odejsc wiec,
lepiej odejdz ty ode mnie,
bedzie nam latwiej,
jesli tak bedzie

Nieważna

Nie sądziłam, że tak łatwo mozna siebie przekonac, ze jest sie niewartosciowym i niewaznym. Nie sadzilam, ze mozna byc dla siebie niewaznym i nie chciec zwracac na siebie uwagi. Szukac swojej wartosci w oczach innych i wierzyc, ze ci, ktorzy ciebie nie znaja lepiej wiedza na co cie stac. Lepiej wiedza, czy cos potrafisz lub nie i mają prawo cie osadzac.

utopijaczka c.d.

tak. kurwa. isc do przodu. tylko dokad. z kim. po co. znowu bajzel w glowie.

Idę do ciebie

Idę do ciebie krokami duzymi,

choć mala jestem,

idę do ciebie,

(choć ty nawet nie wiesz czy chcesz mnie),

idę, nie skradam się właśnie,

zebyś mnie widział z oddali własnej,

wkradam się jednak w twa cisze...

w twój spokój...

byś zawsze wiedział, ze jestem gdzieś z boku


i płonę z zazdrości o ciebie

oda do blokady

blokado moja kochana, dlaczego nie pozwalasz mi na zmiany
dlaczego mnie przesladujesz, zabraniajac mi wielu lozek
dlaczego mi zakazujesz nowych doznan i nozek
czy chcesz bym sie ciebie bala?
bym na zawsze w swym sercu zachowala?
a moze chcesz moja milosc tym zyskac
bym juz nie mogla ci prysnac,
bym zawsze cie blisko trzymala i moim lękiem łechtała?
a co jesli powiem nie, krotko i stanowczo,
co jesli ci pysk zaknebluje na czczo...?!

Tęsknić za tym co w naszej wyobraźni?

Loczkinsanna is thinking and sleeping

Zadumana, jednocześnie szczęśliwa. Czy to hormony tak na mnie działają? Wyciszona wieczorem, w ciągu dnia podkurwiona na maxa.

Za jelitami

Czuje gdzieś tam, o tam w jelitach, siebie, stara siebie. dawna siebie. milo to poczuć, tak rzadko się to zdarza.

Za oknem żyją ludzie, inny wymiar, inne życie

Tak. Popapraniec. Ale jaki szczęśliwy mimo to. Że żyje, że kocha, że mówi. W głowie jednak popapraniec. Myśli o lęku zabierają sporą część dnia. Ubezpiecza się. Nie pamięta jak to być, jak CI za oknem. Bez różnicy czy to okno w pracy, czy w domu. Jednak okno. Nie, to tylko w mej głowie szum.

Preludium

A kiedy tak patrze na siebie tu i teraz chce byc ponad to. Mam nawet w sobie gleboko te mysl, do ktorej tak mozolnie staram sie dotrzec. To wszystko zludzenie, to tylko moment, ktory minie jak wszystko, czas, czlowiek, my, ja. To tylko preludium do tego co bedzie. Tak ciezko powrocic z toksycznego miejsca, wszelkie przyzwyczajenia staja sie bezpieczne i tak cudownie przeklete!